Burundi je jedna mala, zatvorena, centralno-istočna država u Africi. Jedna od pet najsiromašnijih nacija u svijetu, gusto naseljena sa osam do devet miliona stanovnika. Jezici koji se govore su Kirundi, Francuski i Swahili. Prosječni životni vijek je 43 godine; samo 52% stanovništva je pismeno, a bruto domaći proizvod po glavi stanovnika je oko $500. U poljoprivredi je zaposleno oko 90% of Burundi’s people, with most farming for their own subsistence.

Prema DHL Global Connectedness Indeksu, Burundi je najmanje globalizovana od 140 pregledanih zemalja. Procentualno, na spisku je Global Hunger Indeksa (pokazatelj globalne gladi) kao najgladnija nacija u svijetu. Komunalni sukobi, posebno između Hutu i Tutsija je faktor u Burundi politici od kad je država dobila nezavisnost od Belgije 1962.godine. Ljudske žrtve 1972. i 1994. u toku genocida (priznate kao takve od strane Međunarodne komisije za traženje u Burundiju 2002. godine) brojale su se u stotinama hiljada. Primirje 2003. završilo je komunalno nasilje, iako su se sporadični nemiri nastavili.

Ne postoji finalni broj u vezi sa brojem nestalih ili žrtava kojim se gubi svaki trag nakon dva genocida i civilnog rata iako nije bilo vidljivih pokušaja da se otkrije istina u to vrijeme time što bi se žrtve sahranile u tajnim grobnicama.

Postojali su izvještaji o masovnim grobnicama u predgrađima Bujumbura, glavnog grada, za koje se vjeruje da su povezani sa nedavnim borbama. Međunarodni komitet crvenog krsta je 2013.  uradio procjene mjesta masovnih grobnica koji su otkriveni u mjestu Kivyuka, ali lokalne vlasti su odlučile da same urade ekshumacije tri masovne grobnice. Impunity Watch, izdanje holandske razvojne organizacije iz 2004. nadgledalo je ekshumacije I zabilježilo da su izvedene bez policijskog nadzora ili pomoći eksperata za ekshumaciju ili učešća porodica žrtava ili civilnih društvenih grupa, postavljajući ono što je organizacija nazvala “jednimn opasnim presedanom” kada se govori o suočavanju sa prošlošću uopšte i posebno radom na ekshumaciji masovnih grobnica.

Radna grupa za forneziku i stabilizaciju (skr.WSFG) je osnovana 2008. godine i posatala je operativna 2011. To je lokalna organizacija sa tri osobe zaposlene na puno radno vrijeme i osam volontera; njena misija jeste saradnja sa civilnim društvom i vladom u nadgledanju i istraživanju kršenja ljudskih prava. Ova grupa je pomogla identifikaciji nestalih osoba u toku klizišta i poplava koje su se pojavile ove godine I planira da igra ključnu ulogu u Državnoj komisiji zs istinu i pomirenje. Prema Uvidu u sukobe WFSG navodi tri projekta na kojim se trenutno radi:

• Istraga kršenja ljudskih prava, što uključuje ankete o kršenjima ljudskih prava i identifikaciju mjesta masovnih grobnica;
• Istraga o nestajanjima nakon poplava klizišta koja su se desila sredinom februara 2014; i
• Izgradnja kapaciteta i projekat advokatura, koji uključuje izgradnju kapaciteta za advokate krivičare, koji nadgledaju ljudska prava i brane najviše pogođene provincije.

Nakon mnogih napora u toku proteklih godina, Burundi je kao država objavila 2014. da je kreirala Komisiju za istinu i pomirenje (skr.TRC) koja po sporazumu o primirju iz 2000. godine treba da ustanovi istinu o konfliktima koji su unesrećili državu od vremena proglašenja nezavisnosti, te da identifikuje počinioce. Stranke opozicije bojkotovale su glas koji je doveo do osnivanja TRC komisije, žaleći se da će to zaštititi vodeću stranku od odgovornosti za zločine počinjene u prošlosti jer je njene pripadnike trebao odabrati vodeći predsjednik.

Potraga za nestalim je jedan neophodan element u širem pokušaju da se potakne ekshumacija u Burundiju nakon produženog perioda okorjelog nasilja, a posebno genocida u toku devedesetih godina.